Tatarak

Kąpiel uspokajająca: 400 g kłączy tataraku rozdrobnij, zalej 3 litrami zimnej wody i odstaw na 2 godziny. Następnie gotuj około 3 minut. Przecedź i wlej do wanny.

Na gładką cerę bez wyprysków: Szklankę zmiażdżonych kłączy zalej w słoiku olejem słonecznikowym. Zakryj gazą i odstaw na 2 tygodnie w ciemne miejsce. 

odcedź, do słoika włóż nową porcję kłaczy i zalej odcedzonym olejem. Odstaw na kolejne 2 tygodnie i znów odcedź. Namocz gazę i rób kompresy. Trzymaj na twarzy 20 minut.

Korzeń pokrzywy

Na wzmocnienie cebulek, przy wypadaniu włosów, łupieżu i łojotoku: 2 łyżki korzenia zalej 2 szklankami wódki. Odstaw na tydzień.
Wcieraj nalewkę w skórę głowy przez kilka kolejnych dni.

Listopadowa uroda

Igły i szyszki sosnowe

Kąpiel odświeżająco-wzmacniająca: 4 garście pokrojonych drobno igieł i szyszek sosnowych zalej szklanką wrzątku i gotuj 20-30 min. Odstaw na pół godziny do ostygnięcia. Przecedź i dolej do kąpieli.

Wyrzuć złą energię!

Często wchodząc do jakiegoś pomieszczenia czujemy przytłaczającą energię nie czujemy się w takim miejscu dobrze.Zła energia domu czy innego pomieszczenia, nie oddziałuje tylko na mieszkańców, ale także na innych, którzy tam przebywają.

Prawdą jest, że żyjąc sobie z dnia na dzień, nieczęsto myślimy o tym, żeby zabezpieczyć naszą aurę, wyczyścić energetykę. A takie działania powinny być na porządku dziennym. Podobnie jak codziennie myjemy ręce, tak powinnyśmy dbać o naszą czystość energetyczną. To taki podstawowe bhp, nie tylko w momencie kiedy zajmujemy się kartami, ezoteryką, numerologią, ale również kiedy nie interesują nas takie tematy. Okazuje się bowiem, że zwyczajne życie daje nam wiele możliwości zabrudzenia naszej aury, bądź naszego otoczenia. Źródłem złej energii są nie tylko byty, duchy, demony, złe myśli, myślokształty, ale tajże mogą tą przyczyną być spory domowników, dorastające dzieci, gdzie bardzo często dochodzi do konfliktów. Złą energię może sprowadzić na nas „atak” zazdrosnej osoby, która bombarduje nas swoimi złymi i zawistnymi myślami. Złe energie sprowadza również uczucie nienawiści, poczucie winy bądź negatywne podejście dożycia. Nawet jeżeli nie jesteśmy z natury optymistami należałoby przynajmniej starać się to zmienić.
Również niektóre przedmioty w naszym otoczeniu mogą sprowadzać na nas złe wibracje. Należy unikać smutnych w tematyce obrazów, zdjęć osób zmarłych, chociaż są pamiątkowe, ponieważ wszelkie wizerunki zostawiają w naszej przestrzeni bardzo silny ślad, który mocno i na długi się w niej zapisuje. Żeby pozbyć się takiej energetyki należy miejsca po przedmiotach przemywać wodą z solą.
Jeżeli chcemy oczyścić aurę, wówczas należy okadzić siebie, bądź osobę którą oczyszczamy w kierunku od ziemi do góry, z przodu, z tyłu i po bokach. W naszych głównych centrach energetycznych czyli czakrach, wyobrażamy sobie że są zabrudzone lejki. Pociągnięciami, oczyszczamy czakry z wszelkich zabrudzeń. Aż zaczną świecić odpowiednimi dla danego centrum kolorami, czyli w kolejności od dołu czerwony, pomarańczowy, żółty, zielony, niebieski, fioletowy, indygo.  Takie oczyszczanie energetyczne chroni nas przed bytami, wampirami energetycznymi, oddala niekorzystne twory astralne.
Jeżeli chorujemy my bądź nasi domownicy, również przyciągamy w swoje otoczenie złe energie. po długotrwałej chorobie należy wywietrzyć i wymyć mieszkanie. Oczywiście nie zapominając o paleniu ognia, który spala złe energie i o paleniu odpowiednich kadzideł.

Powstawanie złych energii ma różne przyczyny; zawiść, zazdrość, negatywne życzenia osób trzecich, nieuczciwość w jakiejś sprawie, przemoc czy śmierć. Ta energia kumuluje się, zagęszcza jest przyczyną niepowodzenia, chorób, wypadków. Czasami kupiony dom lub mieszkanie  te złe energie już ma w sobie. Przecież nie wiemy co działo się w tym miejscu.
W domu pojawiają się trudności finansowe, choroby, pretensje  do wszystkich, częściej psuje się sprzęt domowy, dochodzi do wypadków powiększają się problemy.
Obecność złych energii, które z różnych przyczyn są zadomowione w naszym  mieszkaniu, działają destrukcyjnie na osoby tu zamieszkujące.
A przecież tak nie musi być. Nie zawsze sami potrafimy oczyścić dom i ludzi ze złych energii.
Czasami źle wykonany rytuał pogarsza sytuacje, do każdej sytuacji potrzeba czegoś innego. Trzeba mieć duże doświadczenie i pewność co do rytuału który ma być wykonany.
Jeśli kupiliśmy mieszkanie dobrze jest oczyścić je przed wprowadzeniem się do niego.

W starych domach znajduje się często silna energia śmierci, która była poprzedzona chorobą i strachem, nagły zawał serca, wylew, zabójstwo. Taką energią są nasiąknięte ściany i przedmioty znajdujące się w domu.
Nasz dom zaczyna żyć własnym życiem, czujemy w nim niepokój i lęk mamy koszmary senne -i zamiast być bezpiecznym schronieniem staje się naszym nieprzyjacielem. Zaczynamy go sprzątać, przestawiać meble, wymieniać dywany i co zmiany są tylko na chwilę. W takim domu sprzątanie powinniśmy wykonać dokładnie od strychu po piwnicę. Strych i piwnica są to miejsca gdzie latami są gromadzone różne rzeczy. To tu rzadko wchodzimy, ale w tych miejscach jest najwięcej negatywnej energii. Powiecie no tak, ale na strychu jest tyle pamiątek rodzinnych stare zdjęcia, odzież dziadków i inne rupiecie, jakiś stolik, połamane krzesełko, fotel, na którym siedział ktoś z rodziny, ramka ze zdjęciem nie wiadomo dziś, kto na nim jest. Nie potrafimy się ich pozbyć, mimo że te przedmioty nas przytłaczają, duszą odbierają spokój, wpływają na złą energię w naszym domu. A my tak naprawdę już nie wiemy, do kogo należały i jaką drogą dotarły do nas, one po prostu są. Nasze przywiązanie do starego wieszaka dziadka, starej sukienki jakiejś cioci, której nawet nie pamiętamy i chęć zatrzymania jakiejś rzeczy, bo była czyjaś z rodziny nie wpłynie pozytywnie na nasz dom i jego mieszkańców.
Być może któryś z krewnych właśnie tu pilnuje swoich skarbów, bo były jego, gdy żył. Tak samo jest w piwnicy, gdy znajdują się tu przedmioty z przeszłości. Wiele z tych rzeczy przywołują złe wspomnienia a jednak nie pozbywamy się ich. Uprzątnięcie ich może zdziałać cuda.
Po takich gruntownych porządkach należy wykonać rytuał oczyszczania energetycznego domu.

Leczenie kolorami

Leczenie kolorami czyli chromoterapia, lub koloroterapia

Czy oddziaływanie swiatła i koloru ma znaczenie w naszym świecie?

Otóż TAK

W przyrodzie, barwy traktuje się jak siłę boską, kosmiczną życiodajną energię, która niezbędna jest do utrzymania harmonii wewnętrznej i zewnętrznej duszy i ciała. Ludzkie ciało, tak jak wszystko co znajduje się We Wszechświecie, to mieszanina fal elektromagnetycznych świetlnych i dźwiękowych o różnych częstotliwościach i długościach które postrzegane są jako kolor lub dźwięk. Zgodnie z zasadami, jakimi kierują się chromoterapeuci, przyczyną choroby jest rozedrganie potencjału fali elektromagnetycznej skutkujący brakiem lub nagromadzeniem określonego koloru w organizmie. Jeśli komplikacje zdrowotne się nasilają – nasilają się również przyczyny choroby. Te zakłócenia mogą być odpowiedzialne za powstawanie schorzeń w różnych częściach ciała.

W zasadzie uzdrawiający kolorami operują dwiema grupami barw: kolorami ciepłymi i zimnymi, lecz istnieje kilka szkół chromoterapii. Jedni uważają, że istnieją dwa zasadnicze kolory: czerwony i niebieski; kolor żółty stanowi stan pośredni pomiędzy nimi. Inni uznają i posługują się siedmiostopniową skalą kolorów, które zostały omówione w dalszej części.

Od wieków człowiek instynktownie wykorzystywał barwy. Zamiłowanie lub niechęć do określonych barw mogło wiele powiedzieć o człowieku i jego stanie psychofizycznym. Dzisiaj, dostrajając się do wymogów mody i będąc pod wpływem trików marketingowych, człowiek niemalże zagubił ten instynkt. Zadaniem chromoterapeuty więc jest ustalenie który z kolorów jest potrzebny w danym ciele i jak dobrać kolor równoważący i uzupełniający, aby usunąć niedomaganie i w ten sposób przywrócić równowagę. W celu postawienia właściwej diagnozy należy dokonać obserwacji koloru gałek ocznych, paznokci, moczu i kału (wydalin). Uważa się, że przy terapii kolorami pożądane jest emocjonalne ustosunkowanie się do kolorów, uwrażliwienie się na ich temperament, wysubtelnienie na odbiór energii jakie niosą na swych falach, a także określenie osobistego koloru aktywności i koloru odpoczynku. Barwy ciepłe i zimne w stosunku do siebie są jak antypody i mieszane z innymi barwami dają kolory pośrednie, barwy uzupełniające. Należy przyjąć zasadę, że wszystkie choroby, którym towarzyszy temperatura należy leczyć kolorami zimnymi, natomiast choroby „wychładzające” organizm należy leczyć barwami ciepłymi.

Chromoterapia dużym krokiem wkracza w kosmetologię, do instytutów SPA i thalassoterapii (kolory wykorzystywane są m. in. w terapii sanshui, gdzie pacjent sam dobiera sobie kolory, które jemu podobają się w szczególności i kolory, które go „chłodzą”). Na przykład człowiek potrzebujący wibracji koloru czerwonego jest na codzień pozbawiony „ognia”, anemiczny, rozleniwiony. Jeżeli człowiekowi brakuje koloru niebieskiego jego oczy będą czerwonawe, paznokcie czerwone, mocz stanie się żółtawy z odcieniem czerwonym albo czerwony, kał będzie żółty lub czerwony.

W niektórych przypadkach (np.: skumulowania koloru w jednym punkcie ciała) należy stosować dwie metody terapeutyczne: zewnętrzną i wewnętrzną (napełnianie butelek wszystkimi odcieniami kolorów poprzez naświetlanie promieniami słonecznymi i zastosowanie różnokolorowych płytek szklanych (kawałków kolorowego szkła). Inni autorzy wśród metod terapii kolorami wymieniają kurację kolorami spolaryzowanymi, kurację workami z solą naładowanymi kolorami, spolaryzowane wachlarze zapachowe, leczenie odpowiednio kolorową dietą i ziołami promieniującymi odpowiednimi długościami fal, terapia tęczowa – wodą kolorową spolaryzowaną, lampą (kąpiele wodne z barwnymi lampami podwodnymi). Poprzez technikę oddychania i wizualizacji kolorów barwami można uzdrawiać również świadomość. Zastosowanie mają również kamienie szlachetne, które przekazują organizmowi potrzebne wibracje kolorów (litoterapia).

W literaturze przedmiotu podkreśla się, że terapeutyczne działanie posiadają kolory wystroju wnętrz: ścian, tapet, dywanów, mebli, a także ubrań, dodatków.

Dlatego też często aranżacja wnętrz bedzie podyktowana właściwościami kolorów, w szpitalach na salach pooperacyjnych dominuje zieleń. W sypialni chłodny niebieski.

CZERWIEŃ - typowymi chorobami wymagającymi terapii promieniami czerwonymi są niedomagania obiegu krwi, anemia, gruźlica, ułomności fizyczne, zmęczenie, zaziębienie, paraliż, niedorozwój. Czerwień ogrzewa; jest „ojcem żywotności”, dawcą energii. Panuje nad podstawową czakrą u podstawy kręgosłupa. Uzdrawianie czerwienią działa na to centrum i powoduje, żywotność ciała fizycznego, a zwłaszcza procesów twórczych, rozrodczych i odnowieniowych. Powoduje również iż adrenalina magazynowana w gruczołach podlegającym temu centrum przedostaje się do obiegu krwi.

POMARAŃCZ (Orange) - kolor ten panuje nad drugą czakrą, śledzioną i trzustką, pomagając w procesach asymilacji, dystrybucji i cyrkulacji. Wpływ koloru pomarańczowego na mentalność polega na pomocy w asymilowaniu nowych idei oraz wyzwoleniu z mentalnych ograniczeń. Kolorem tym wspomaga się kurację chronicznej astmy, gorączki flegmatycznej, bronchitu, mokrego kaszlu, chronicznego reumatyzmu, dny, kamieni żółciowych. Kolor pomarańczowy skumulowany jest w jarzynach i owocach posiadających pomarańczową skórkę: marchew, dynia, pomarańcza, mandarynka, mango, brzoskwinie.

ZIELEŃ - to kolor odświeżający, kojący nerwy, wprowadzający harmonię i wyciszenie oraz spokój zmysłów. Kolor zielony działa silnie na czakrę serca, zatem na ciśnienie krwi. Kolor zielony należy stosować w wypadku niedomagania serca, wrzodów, raka, bólów głowy, grypy, syfilisu, różyczki.

Zielony to znak przyrody. Znajduje się we wszystkich zielonych jarzynach i owocach o ile nie są ani kwaśne, ani zasadowe.

ŻÓŁTY - to synonim trzeciej czakry, kontrolujący procesy trawienne w brzuchu i mózgu. Oczyszcza wątrobę i w szczególności wzmacnia system nerwowy. Promienie żółte są rozbudzające, inspirujące, pobudzają procesy myślenia.

Nadmiar lub brak tego koloru manifestuje się dolegliwościami żołądkowymi, niestrawnością, kłopotami ze strony wątroby, cukrzycą, egzemą i innymi dolegliwościami skórnymi.

Kolor żółty jest skumulowany w pietruszce, kukurydzy, bananach, ananasach, cytrynach, grapefruitach, żółtej papryce.

NIEBIESKI - Antyseptyk. Niebieskie światło jest chłodzące, ściągające, działa nasennie. Błękit panuje nad czakrą laryngologiczną – centrum gardła i jest największym twórczym centrum w ciele człowieka. Niebieskiemu podlegają wszystkie choroby gardła, chrypka, ząbkowanie, gorączka, szkarlatyna, tyfus, ospa, odra, apopleksja, histeria, epilepsja, stan zapalny reumatyzmu, wymioty, biegunka, rozstrój żołądka, żółtaczka, kolka, ból zębów, rozstrój nerwowy, bolesna menstruacja. Kolor niebieski zawiera większość owoców niebieskich, np.: śliwki, winogrona.

INDYGO - to kolor „trzeciego oka” powstały ze zmieszania niebieskiego i fioletowego. Rządzi słuchem, powonieniem, a w szczególności wzrokiem fizycznym i wyższym, pozazmysłowym. Znajduje się w warzywach i owocach zawierających kolor niebieski i fioletowy. Promieniami indygo można uzdrawiać wszystkie choroby płucne: zapalenie płuc, bronchit, koklusz, astmę, suchoty, choroby nerwowe jak Heine – Medina i obsesje. Kolor ten powoduje miejscowe znieczulenie, pomaga łagodzić choroby psychosomatyczne. Wycisza podniecenie umysłowe.

FIOLET - ma własności kreatywne i duchowe. Sprzyja rozwinięciu w sobie poczucia wartości i poczucia szacunku do siebie. Kolor stosuje się w silnych nerwicach o podłożu psychicznym, przy irytacji, nienawiści, zazdrości, nieuzasadnionym strachu i nerwowości. Należy jednak dobrze dobierać kolor, gdyż najdalsze promienie fioletowo – purpurowe działają podniecająco na system nerwowy. Fioletem można leczyć epilepsję, kurcze, reumatyzm, przepukliny, choroby gruczołów. Kolor ten jest skumulowany w sałacie, czerwonej kapuście, burakach, czerwonych winogronach, czarnych jagodach, jeżynach.

Ziołowe sposoby na katar

Syrop tymiankowy

Weź: 25 g suszonych listków tymianku, 600 ml wrzącej wody, 300 g płynnego miodu i 300 g cukru.
Tymianek zalej wrzątkiem i odstaw na 10 min. Potem odcedź, naparem zalej miód i cukier w emaliowanym rondelku i podgrzej. Zamieszaj, gdy zacznie gęstnieć i zbierz szumowiny gromadzące się na powierzchni. Odstaw, gdy przestygnie, przelej do butelki i zakorkuj. Przechowuj w lodówce.
Zażywaj po 2 łyżeczki 3 razy dziennie.

Herbatka z bzu i mięty

Weź: 1/2 łyżeczki suszonych kwiatów bzu czarnego i łyżeczkę suszonych liści mięty pieprzowej, szklankę wody i łyżeczkę miodu. Zioła zalej wrzątkiem, odstaw pod przykryciem na 10 min. Odcedź, dodaj miód, wymieszaj. Pij ciepły napar po szklance 3 razy dziennie, przy ostrych dolegliwościach nawet 5 razy dziennie.

Mięta poprawia krążenie, oczyszcza krtań i oskrzela, a także działa napotnie, obniżając temperaturę. Ponadto działa przeciwbakteryjnie i przeciwwirusowo. Kwiaty bzu łagodzą katar, obniżają temperaturę. oczyszczają organizm z toksyn.

Szklanka energii czyli karaibskie koktajle

Doskonałe na jesienną chandrę i spadek energii!

• Weź:szklankę mleka, dojrzały banan, 6 suszonych daktyli bez pestek, po szczypcie mielonych goździków i cynamonu. Zmiksuj i posyp cynamonem dla ozdoby.
•  Weź: 100 g suszonych moreli, po 1/4 łyżeczki mielonego cynamonu i ziela angielskiego, 2 goździki, szczyptę gałki muszkatołowej, półtorej szklanki piwa imbirowego i 1/2 łyżeczki soku z cytryny.  Uduś morele z przyprawami w niewielkiej ilości wody do miękkości, zmiksuj, dodaj piwo i podgrzej do ok. 60 stopni C. Dopraw sokiem z cytryny.
• Weź: 2 ziarenka kardamonu, 2 łyżeczki drobno zmielonej kawy, łyżeczkę cukru, szklankę wody i szczyptę zmielonego imbiru. Wsyp kawę, cukier i kardamon do wody, zagotuj, zmniejsz płomień i na małym ogniu gotuj jeszcze przez 20 min. Przed wypiciem posyp imbirem.

(przepisy na podstawie "Napoje dla zdrowia i urody" Anne McIntyre )

Magiczne własciwości kamieni

Agat to kamień siły, mocy i długowieczności. Ten o barwie czerwonej zapewnia zdrową krew.

Ametyst już od czasów starożytnych jest uznawany za kamień pomagający uporać się z nałogami, dlatego, że daje właścicielowi potężną duchową siłę.

Beryl przydatny jest na kłopoty z wątrobą. Dawniej uważano również, że jest to kamień przynoszący szczęście.

Bursztyn warto nosić w celu zapobiegania przeziębieniom.

Granat warto przy sobie nosić, gdy brakuje sił witalnych, poza tym jest to kamień chroniący przed różnymi chorobami skóry.

Koral stosuje się, by uniknąć kłopotów z przewodem pokarmowym. Ten kamień ma też w sobie moc informowania o chorobie właściciela, staje się wówczas bladoczerwony.

Turkus przez Indian uznawany był za niezwykły talizman. Średniowieczni alchemicy uważali natomiast, że przyciąga bogactwo i pomocnych ludzi oraz był polecany na problemy ze wzrokiem.

Kryształ górski ma właściwości oczyszczające ciało i duszę.Nosząc go przy sobie, może zapewnić właścicielowi energię i sprzyjać pozytywnemu załatwieniu trudnych spraw.

UŻYCIE KAMIENI SZLACHETNYCH WEDŁUG AJURWEDY

• leczą: ametyst, krwawnik, perła
• rozbudzają duchowość: diament, rubin, lapis-lazuli
• pomagają rowzinąć talenty: perła, krwawnik
• rozbudzają intuicję: lapis-lazuli
• wpływają korzystnie na inteligencje: agat, beryl
• stanowią ochronną tarczę: beryl, ametyst
• zapobiegają napadom gniewu: perła, opal

Symbolika liczb

Symbolika liczb

Numerologia wykorzystuje cyfry od 0 do 9 oraz liczby 11 i 22,  będące wyższymi oktawami 2 i 4 ki. 11, 22 - te liczby to

 Liczby Mistrzowskie.

Posiadają one większy potencjał, są bardziej obciążone i wymagają większej dojrzałości, czasu oraz wysiłku żeby zintegrować je z osobowością.

Od zarania dziejów ludzie chcieli lepiej poznać siebie samych. 

Astrolodzy znajdowali odpowiedzi w planetach i gwiazdach, a numerolodzy w liczbach.

Zdobyta w ten sposób wiedza stanowi starożytny dorobek współczesnej psychologii.

Wszechświat, w tym ludzie i nasze otoczenie zbudowany jest z atomów z wirującymi elektronami.

W numerologii cyfry i litery odzwierciedlają kształt tych wibracji, opisując go w formie ludzkich zachowań. 

W praktyce numerologicznej badając nazwisko i datę urodzenia osoby, analizujemy różne aspekty jej życia. 

Redukcja  teozoficzna

Jest to technika dzięki której każdą liczbę możemy przedstawić przy pomocy jednej cyfry. Metoda polega na sumowaniu cyfr, z których składa się liczba, do momentu otrzymania pojedynczej cyfry.

17121974=1+7+1+2+1+9+7+4=32=3+2=5

Niektórzy numerolodzy zapisują tą liczbę jako: 32/5, gdyż 32 wywiera pewien wpływ na 5.

Jeżeli cyfra 17121974 jest datą urodzenia 17-12-1974 to obliczając Liczbę Drogi Życia rachunek powinniśmy wykonać następująco:

(1+7)=8

(1+2)=3

(1+9+7+4)=21=2+1=3

W rezultacie otrzymujemy:

8+3+3=14=1+4=5 czyli 14/5 

Stany niezrównoważone

W naszym życiu liczby przejawiają się w formie

zrównoważonej (tradycyjna interpretacja liczb w numerologii) oraz w stanach

przed i po osiągnięciu równowagi.

Stany niezrównoważone występują wtedy gdy nie potrafimy zharmonizować w sobie wibracji, symbolizowanych przez określone liczby

Porównaj wartości w obu tabelkach, stosując redukcję teozoficzną.

A B C  D E  F G  H  I

1  2  3  4  5  6  7  8  9

J    K   L  M   N  O   P  Q   R

10 11 12 13 14 15 16 17 18

S   T   U   V  W   X  Y   Z

19 20 21 22 23 24 25 26

1 AJS

2 BKT

3 CLU

4 DMV

5 ENW

6 FOX

7 GPY

8 HQZ

9 IR

Litery Ą, Ę, Ó, Ć, Ł, Ń, Ś, Ż, Ź traktujemy jak A, E, O, C, L, N, S, Z

 

Samogłoski i spółgłoski

Ponieważ w kalkulacjach numerologicznych wyodrębniamy samogłoski i spółgłoski, w przypadku litery Y powinniśmy określić czy w danym słowie jest ona samogłoską czy spółgłoską.

W polskiej literaturze numerologicznej Y  traktowane jest często jak spółgłoska, chociaż należy do samogłosek. Literę Y potraktujmy  jako samogłoskę.

Analiza osobowości

Portret numerologiczny, karta numerologiczna to zbiór liczb opisujących życie osoby.

Poniżej podaję analizowane elementy karty numerologicznej, oraz sposób obliczenia odpowiedniej wartości liczbowej:

Elementy Kluczowe:

Droga Życia - jest sumą wszystkich cyfr daty urodzenia

Dzień urodzenia - liczba dnia urodzenia

Liczba Ekspresji - zawarta jest w liczbowej wartości liter w imieniu i nazwisku,    zapisanych    w   akcie urodzenia

Potrzeba Serca - zawarta jest w liczbowej wartości samogłosek imienia i nazwiska

Osobowość - zawarta jest w liczbowej wartości spółgłosek imienia i nazwiska

Modyfikatory Liczb Kluczowych:

Harmonia - relacje pomiędzy cyframi karty numerologicznej

Intensywność Liczb - badamy w imionach i nazwisku

Imię - badamy pierwszą i ostatnią literę oraz pierwszą samogłoskę

Plan Ekspresji - badamy proporcje występowania poszczególnych liter w imionach i nazwisku

Dojrzałość - suma Drogi Życia i Ekspresji

Długi Karmiczne - liczby 13, 14, 16, 19 oraz brakujące litery w imionach i nazwisku

Podświadomość - otrzymujemy odejmując od cyfry 9 liczbę karmicznych lekcji (ilość   brakujących cyfr w imieniu i nazwisku)

Myśl - suma wartości liczbowych liter imienia i dnia urodzenia

Równowaga - kalkulujemy dodając wartości liczbowe inicjałów imion i nazwiska.

Cykle Kluczowe:

Wierzchołki - obliczamy na podstawie miesiąca, dnia i roku urodzenia.

Wyzwania - obliczamy na podstawie miesiąca, dnia i roku urodzenia.

Cykle Życia - obliczamy na podstawie miesiąca, dnia i roku urodzenia.

Cykle Osobiste:

Rok osobisty - jest sumą liczby dnia urodzenia, liczby miesiąca urodzenia i liczby określonego roku kalendarzowego.

Miesiąc osobisty - jest sumą miesiąca kalendarzowego i liczby Roku Osobistego.

Dzień Osobisty - stanowi sumę Miesiąca Osobistego i liczby danego dnia.

Tranzyty - kalkulacja oparta na literach imion i nazwiska.

Esencje - kalkulacja oparta na literach imion i nazwiska.

 Prognoza numerologiczna

U podstaw prognozy numerologicznej leżą umieszczone w czasie różnorodne cykle wibracji, symbolicznie opisane przez poszczególne liczby.

Życiowe cykle, które kształtują nasz los, czy zdarzenia, wywodzą się z naszej daty urodzenia.

Człowiek wymyślił numerologię by określić najlepszy czas na efektywne wykonanie konkretnego zadania (Co-kiedy?).

Gdy nie mamy pełnego wyboru, to numerologia podpowiada nam w jaki sposób najefektywniej zrealizować zadanie, w zadanym okresie czasu.

Na podstawie daty i innych danych związanych z wydarzeniem możemy określić: liczbę podróży, kupna domu, zarejestrowania firmy.

Liczba ta opisuje rodzaj doświadczenia jakie będzie nam towarzyszyło w nowym miejscu, domu czy firmie.

          Liczba Drogi Życia (przeznaczenia).

Liczba ta jest sumą wszystkich cyfr daty urodzenia.      Jest najważniejszą liczbą w karcie!!!!. Określa Drogę Życia, naturę naszego dnia codziennego. 

W tym sensie mówi kim jesteśmy.

Związana jest z czasem, czyli cyklicznym rozwojem jednostki. Reprezentuje najdłuższy cykl w naszym życiu.

Nasza Droga Życia nie ma jednolitego kształtu. Jest stale modyfikowana w cyklach jednodniowym, miesięcznym i rocznym. 

Nakładają się na nią również trzy kluczowe cykle karty numerologicznej.

Sztuka życia polega na tym byśmy umiejętnie absorbowali te cykliczne wpływy, w sposób sprzyjający naszemu rozwojowi

Bardzo istotna jest optymalna integracja Drogi Życia z naszą Ekspresją.

Inaczej mówiąc nasze życiowe cele, symbolizowane Liczbą Ekspresji, powinniśmy realizować w sposób adekwatny do kształtu bieżącej drogi życia.

Takie podejście ułatwi nam pełny rozwój osobowości.

Podpowiedzią w tym względzie jest Liczba Mostu pomiędzy tymi cyframi (most D/E). Liczba Mostu stanowi różnicę obu liczb (odejmujemy liczbę większą od mniejszej).

Każda liczba w karcie, wywodząca się z daty urodzenia, mówi coś o drodze, którą idziemy, jej kształcie, pojawiających się na niej wyzwaniach.

Liczba Dnia Urodzenia.

Liczba ta określa specyficzne cechy naszej Drogi Życia.

Jest jak przyprawa dosypana do dania, która dodaje smaku i zapachu naszej Drodze Życia. Często przyjaciele mają te same liczby dnia urodzenia, ponieważ łączy ich podobny los.

Jeśli składa się z dwóch cyfr, sugeruje to posiadanie dodatkowych cech wynikających z tej liczby.

Nalewki na jesień

 

Nalewka z tarniny

Przemrożone owoce tarniny, wsypujemy do słoja, zalewamy spirytusem 90%. Po szczelnym zamknięciu przechowujemy 4 miesiące. Na ½ litra spirytusu dodajemy 50 g cukru i kilka goździków. Trzymamy do momentu rozpuszczenia się cukru, filtrujemy i przelewamy do butelek .Pozostawiamy do dalszej maceracji. Nalewka jest pomocna w schorzeniach żołądka, pęcherza moczowego i moczowodów .Stosujemy ja jako środek przeciwkrwotoczny. W razie potrzeby pijemy jedna łyżkę stołową.

Tarninówka

Dwie garście przemrożonych śliwek tarniny zasypujemy 4 łyżkami cukru, pozostawiamy do momentu puszczenia soku, zalewamy ½ litra czystej wódki. Nalewka im dłużej stoi, tym jest lepsza. Szczelnie zamykamy i pozostawiamy do maceracji. Zawiera kwasy organiczne, potas, olejki eteryczne.

Nalewka z liści babki lancetowatej i końskiego szczawiu

Garść pokrojonej babki lancetowatej, garść szczawiu końskiego wkładamy do słoja i zalewamy spirytusem 75%. Szczelnie zamykamy macerujemy 21 dni, przecedzamy i używamy do wcierania przy czyrakach, ostrogach, guzach piersi.

Nalewka dyniowa

Na ½ litra soku z dyni dodajemy ½ litra spirytusu. Przechowujemy w lodówce, pijemy 3 razy dziennie po jednej łyżce stołowej. Wzmacnia organizm, poprawia wygląd skóry.

Nalewka z lulka czarnego do stosowania zewnętrznego

Dwie równe części suszu lulka i szczwoła plamistego zalewamy 5 częściami spirytusu. Pozostawiamy do maceracji 4 tygodnie. Zewnętrznie stosuje się do smarowania przy bólach reumatycznych, podagrze, czyrakach. Można dodać oleju lnianego i smarować przy zapaleniu skóry.

Nalewka  z koniczyny łąkowej

Garść kwiatów koniczyny łąkowej zalewamy ½ litra czystej wódki, pozostawiamy na 14 dni do maceracji. Przyjmujemy po jednej łyżeczce do herbaty 3 razy dziennie robiąc przerwę 10 dni po każdym miesiącu spożywania. Stosowana przy chorobie wieńcowej.

Zewnętrzne zastosowanie żyworódki pierzastej

Zastosowanie zewnętrzne

•Wszelkie uszkodzenia powierzchniowe skóry, głębokie zranienia cięte i szarpane, blizny pooperacyjne, pęknięcia poporodowe, pęknięcia sutków itd
.
Przemywamy lub przykładamy czystym sokiem z liści lub nalewką spirytusową.

•Oparzenia skóry

Kilka razy dziennie przykładamy gazik nasączony sokiem

•Wrzodziki, trądzik, wągry

Przecieramy nalewką spirytusową rano i wieczorem

•Ropne chroniczne wycieki

Rano i na noc przykładamy tampon z waty nasączony nalewką lub świeżym sokiem. Dodatkowo pije się po 20 kropli soku dwa razy dziennie

•Długo niegojące się rany

Leczy się podobnie jak ropne wycieki dodatkowo pijąc 3 razy dziennie po 20 kropli wyciągu z kasztanowca

•Egzema

Świeżo wyciśniętym sokiem przecieramy chore miejsce kilka razy dziennie. Chore miejsce dodatkowo smarujemy maścią lub kremem z żyworódki.

•Łupież

Co dwa dni nacieramy skórę głowy sokiem lub nalewką.

•Brodawki

Przykładamy wacik nasączony sokiem lub nalewką. Na noc nakładamy opatrunek z soku lub sam liść bez błonki. Zabiegi powtarzamy aż do zniknięcia brodawki.

•Piegi

Przecieramy sokiem lub nalewką aż do wybielenia.

•Gangrena (jak i choroba Bürgera)

Na noc przykładamy tampon nasączony sokiem. Rano i w południe smarujemy się sokiem lub nalewką. Dodatkowo należy 3 razy dziennie pić 20 kropel soku żyworódki i 20 kropek wyciągu kasztanowca.

•Reumatyzm

Kilka razy dziennie wcieramy sok lub nalewkę w bolące miejsce. Dodatkowo należy 3 razy dziennie pić 20 kropel soku lub zjadać liść (bez błony) odpowiadający dawce.

•Zapalenia stawów

Dwa razy dziennie przykładamy kompres nasączony sokiem lub nalewką

•Bóle głowy

Czoło i skronie smarujemy sokiem lub nalewką rano i wieczorem. Dodatkowo należy 2 razy dziennie pić 20 kropel soku lub zjadać liść (bez błony) odpowiadający dawce.

Zastosowanie wewnętrzne

•Katar (wszystkie rodzaje)

Zakrapiamy kilka kropel do nosa kilka razy dziennie. W parę minut po zakropleniu następuje gwałtowne kichanie. W przypadku kataru chronicznego kuracja może potrwać nieco dłużej.

•Angina

Kilka razy dziennie, zaraz po jedzeniu, wolno żujemy liścia. Liść powoduje znieczulenie przełyku – nie należy popijać! Uczucie odrętwienia przechodzi po kilku minutach.

•Utrata głosu, chrypka

Postępujemy podobnie jak w przypadku anginy, kuracja może jednak potrwać nieco dłużej. W schorzeniach gardła stosuje się preparat z miodu, soku żyworódki i tłuszczy

•Krwawienie z dziąseł

Rano i wieczorem, bardzo wolno żujemy liść, trzymając go w ustach powyżej 15 minut. Uczucie odrętwienia przechodzi po kilku minutach.

•Ból zęba

Bardzo powoli, zębem, który nas boli żujemy liścia. Jeżeli w zębie jest ubytek wkładamy tamponik nasączony sokiem z żyworódki. Powtarzamy kilkakrotnie.

•Kaszel

Kilka razy dziennie żujemy liść połykając sok.

•Grypa

4 razy dziennie, przed jedzeniem pijemy 20 kropel soku lub nalewkę z żyworódki.

•Dychawica oskrzelowa; astma bronchitowa, oskrzelowa, alergiczna; zapalenie oskrzeli

3 razy dziennie pijemy 20 lub 30 kropel soku bądź przeżuwamy liść o odpowiedniej wielkości.

•Zapalenie płuc (także ropne)

5 razy dziennie pijemy około 60 kropel soku bądź zjadamy liścia o odpowiadającej dawce.

•Zakażenie krwi

3 razy dziennie pijemy 40 kropel soku.

•Cukrzyca

3 razy dziennie zjadamy liść, którego zawartość wynosi około 30 kropel soku.

•Bóle serca

Wspomagająco pijemy 3 razy dziennie 20 kropli przed jedzeniem.

•Hemoroidy

Jak najczęściej przykładamy waciki nasączone sokiem wciskając płyn do środka. Każdorazowo przed jedzeniem pijemy sok (30 kropel) bądź nalewkę

•Żylaki

3 razy dziennie przed jedzeniem pijemy po 40 kropel. Przed snem na żylaki nacieramy sokiem bądź nalewką, kładziemy kompres z nalewką i przykrywamy ceratą.

•Choroby układu pokarmowego

Przed jedzeniem zjadamy liść odpowiadający 20 kroplom soku.

Kilka podstawowych przepisów

Sok:

Ściąć zielone łodyżki wraz z liśćmi, umyć, owinąć bibułką i trzymać w lodówce około tygodnia. Zmiażdżyć i wycisnąć sok, który jest już gotowy do użycia. Jeżeli do SOKU dodamy spirytus (jedną piątą jego objętości) możemy używać te mieszankę przez cały rok trzymając w lodówce.

Nalewka spirytusowa

Około jednej czwartej szklanki soku połączyć z jedną szklanką spirytusu (w przypadku nacierań może być salicylowy). Przelać do małych buteleczek.

Mikstura:

Zalecana przy nieżytach chrypce i bólu gardła. Jedna łyżka masła plus jedna łyżka smalcu (najlepiej stopiona słoninka) plus jedna łyżka miodu. Wszystko dokładnie wymieszać i wolniutko połączyć z dwiema łyżkami soku z żyworodki. Stosować jedną łyżeczkę przed jedzeniem rano i kilka razy dziennie w małych porcjach przez okres kilku dni. Czyniąc to trzy razy w roku przez 10-12 dni chronimy gardło.

Nalewka do picia:

Stosować tylko czysty spirytus lub wódkę w proporcji -jedna cześć pokrojonego liścia lub miazga z żyworódki plus trzy części płynu. Słoik zamknąć szczelnie , potrząsnąć i postawić w ciemnym miejscu; po dwóch tygodniach przechowywania w temperaturze pokojowej jest gotowa do użycia; nie ma potrzeby jej zlewać - po zużyciu można ponownie zalać liście lub miazgę powtórnie i powtórzyć procedurę; stosowanie (może zalewać ponownie około 3 razy): rozcieńczone krople wewnętrznie i zewnętrznie do okładów i nacierań.

Miodek:

Stosowany w celu wzmocnienia i uodpornienia organizmu. Jedna łyżka miodu plus pół szklanki przegotowanej letniej wody wymieszać i pozostawić przez noc. Rano domieszać jedną łyżkę soku z żyworodki. Pić wiosną i jesienią przez kilka dni na pół godziny przed posiłkiem.

Liść do natychmiastowego użycia:

Używając Świeżego liścia jako kompresu lub bezpośrednio do przyłożenia na zmienioną chorobowo skórę, należy zdjąć z niego cieniutką błonkę i położyć na skórę. Na to nałożyć ceratkę lub folię, owinąć bandażem. Zmieniać kompres co 4-5 godzin aż do zagojenia, tzn. ok. 3 dni. Liść można zgnieść. Skuteczne przy skaleczeniach, kontuzjach, obrzękach i zapaleniach dziąseł.

Krople do nosa, uszu i oczu:

Zmiażdżyć listek (uprzednio dobrze wypłukany), wycisnąć przez sterylną gazę sok i zakropić po 1 kropli do oczu dwa razy dziennie. Pieczenie szybko ustąpi. Kroplami można też zakropić nos, stosując po 2 kropelki 2 razy dziennie. Ulga nastąpi bardzo szybko, a infekcja minie, ale zakrapiać trzeba jeszcze przez 3-4 dni.

Maść:

Około 10dag świeżego, niesolonego smalcu delikatnie roztopić. Gdy jest ciepły (nie gorący) mieszamy z 1 łyżką soku z żyworódki. Można dodać 2-3 krople perfum. Maść należy przechowywać w lodówce.

Liść żyworódki nie powinien mieć kontaktu z metalowymi przedmiotami gdyż traci swoje właściwości, dlatego liście odrywamy od łodygi palcami, i miażdżymy drewnianymi przedmiotami.

Żyworódka pierzasta - jak ją stosować?

Żyworódka jest niczym domowa apteczka, o znacznie szerszym zastosowaniu niż aloes. Ze względu na jej walory lecznicze powinna znajdować się w każdym domu. Można używać (wewnętrznie i zewnętrznie) w formie okładów z liści, soku, soku konserwowanego spirytusem. Kalanchoe Daigremontiana zawiera duże ilości witaminy C, mikro- i makro elementy tj.: mangan miedź, selen, glin, krzem, potas, wapń, żelazo. Roślina lecznicza działająca bakterio-, grzybobójczo. Wykazuje właściwości regenerujące, przeciwzapalne i immunostymulujące.

Zastosowanie Żyworódki Pierzastej

- angina, katar

- zapalenie spojówek

- trudno gojące się rany

- kurzajki, grzybice

- stany zapalne, stłuczenia

- odleżyny, wrzody

- swędzenie skóry

- stabilizuje poziom cukru

- na zmęczone stopy

- przykry zapach stóp

- zgaga, przykry zapach z ust (mimo zadbanych zębów)

- bóle głowy, bóle reumatyczne

- egzemy, obrzęki

- trądzik, liszaje

- oparzenia, ukąszenia

- paradontoza, nadwrażliwe dziąsła



Uprawa

Żyworódka Pierzasta najlepiej rośnie w żyznej, ogrodniczej ziemi z dodatkiem piaszczystej ziemi kaktusowej. Mając na uwadze spożywanie liści, roślinę należy zasilać wyłącznie naturalnymi nawozami np. produktem hodowli dżdżownic, obornikiem. Jest to roślina, która lubi ciepło i pełne słońce. Podlewanie w zależności od nasłonecznienia - nie doprowadzać do przesuszenia (choć roślina wytrzymuje nawet ponad tygodniowy brak podlewania). Zimą roślina powinna odpocząć, spowolnić wzrost i zebrać siły przed wiosną. Nie należy nawozić jej już od jesieni, powinna stać w chłodniejszym miejscu (ale nie mniej niż 15 stopni C i nie w przeciągu otwartego zimą okna). Od wiosny ponownie zaczynamy nawożenie. Doniczka powinna być głęboka i szeroka - ze względu na spadające rozmnóżki. Nie lubi nadmiaru wody, gdyż powoduje to gnicie korzeni, podlewać należy ją więc umiarkowanie. W zimie powinna przebywać w dobrze oświetlonych miejscach (np. na parapetach okiennych). W lecie można ją wynieść na balkon. Gdy nadmiernie wyrośnie, staje się brzydka, w związku z czym należy ją wcześniej przez rozmnóżki rozmnożyć, a stare egzemplarze wyrzucić. Rośnie dobrze w każdej żyznej ziemi, nie powinna ona tylko być ciężka, gliniasta. Po przekwitnięciu należy ściąć kwiatostan, by nie wytwarzały się nasiona (wyglądają nieładnie, a ich wytwarzanie osłabia roślinę). Rozmnaża się ją poprzez rozmnóżki, które doskonale ukorzeniają się.

 

Jak ją stosować?

Ogólne zasady stosowania zewnętrznego

Należy odłamać kawałek liścia potrzebnej wielkości, umyć go i osuszyć. Następnie ściągnąć z jego spodniej strony cieniutką błonkę (przypomina błonkę oddzielającą warstwy cebuli). Przyłożyć liść do zmienionego chorobowo miejsca stroną bez błonki. Liść po chwili samoczynnie lekko się przykleja. Można go dodatkowo przytrzymać robiąc lekki, przepuszczający powietrze opatrunek albo przyklejając plastrem. Okład należy zostawić na kilka godzin (np. na noc). Jeśli istnieje jeszcze potrzeba dalszej kuracji, następny okład nałożyć po ok. 2 godzinach, żeby skóra przez chwilę swobodnie pooddychała. Im poważniejszy jest leczony problem, tym szybciej "wyciągane" są substancje lecznicze z liścia. Przy poważnych ranach, zakażeniach, oparzeniach itp. już po paru godzinach z liścia zostaje tylko cienka, sucha skorupka. W lżejszych przypadkach liść może pozostać pełen soku nawet przez 2 doby. Nie należy jednak pozostawiać go na tak długi czas, ale zdjąć po ok. 15 godzinach, zrobić ok. 2 godziny przerwy i przyłożyć świeży. Hemoroidy - odłamać kawałek liścia, ściągnąć błonkę (z dwóch stron), zwinąć liść i umieścić w chorym miejscu tak jak czopki, najlepiej na noc. Można też robić okłady z zewnątrz. Wyleczenie następuje po 2-3 tygodniach. Występujące czasem lekkie swędzenie w trakcie kuracji jest oznaką gojenia się i postępującego procesu zdrowienia. Zamiast okładów z liścia można stosować wyciśnięty z niego sok. Trzeba zadbać o sterylne warunki podczas wyciskania i nie używać metalu (w kontakcie z metalem następuje utrata cennych witamin). Sok można wyciskać np. denkiem szklanki czy słoiczka na talerzu.

Ogólne zasady stosowania wewnętrznego

Liście Żyworódki Pierzastej najlepiej jeść bezpośrednio po zerwaniu. Mają lekko kwaśny smak przypominający szczaw. Profilaktycznie wystarczy zjadać jednego liścia np. rano na czczo lub między posiłkami. Ponieważ Żyworódka ma miejscowe działanie przeciwbólowe i ściągające, występuje zjawisko chwilowego odrętwienia jamy ustnej. Stan ten mija bez najmniejszej szkody po ok. 20-30 minutach. Dodatkowe korzyści to dezynfekcja jamy ustnej i gardła, przeciwdziałanie i leczenie próchnicy i paradantozy oraz możliwość znieczulenia np. bolącego zęba czy wewnętrznych oparzeń. Można mieszać wyciśnięty sok z miodem i wodą albo z samą wodą (polecane osobą chcącym uniknąć kwaśnego smaku i uczucia odrętwienia w ustach). Osoby wymagające szybkiego wzmocnienia i leczenia powinny zjadać dziennie 2-3 liście lub wypijać równowartość soku. Wyciśnięty w sterylnych warunkach sok używamy jako krople do uszu, oczu, oraz dopochwowo w leczeniu stanów zapalnych, nadżerek.

Żyworódka, lecznicza roślina, którą możesz uprawiać w domu, należy do rodziny sukulentów, czyli roślin, które przystosowały się do życia w warunkach ograniczonej dostępności do wody. Rośliny te w swoich grubych i mięsistych liściach w kształcie serca gromadzą wodę na czas suszy. To właśnie w liściach żyworódki znajduje się bogactwo witaminy C, mikro i makro elementów: manganu, miedzi, selenu, glinu, krzemu, potasu, wapnia i żelaza.

http://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/medycyna-niekonwencjonalna/zyworodka-uprawa-i-przepisy-na-domowe-leki_41596.html

Żyworódka, lecznicza roślina, którą możesz uprawiać w domu, należy do rodziny sukulentów, czyli roślin, które przystosowały się do życia w warunkach ograniczonej dostępności do wody. Rośliny te w swoich grubych i mięsistych liściach w kształcie serca gromadzą wodę na czas suszy. To właśnie w liściach żyworódki znajduje się bogactwo witaminy C, mikro i makro elementów: manganu, miedzi, selenu, glinu, krzemu, potasu, wapnia i żelaza.

http://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/medycyna-niekonwencjonalna/zyworodka-uprawa-i-przepisy-na-domowe-leki_41596.html

Żyworódka ma bardzo szerokie zastosowanie lecznicze: działa wiruso, grzybo i bakteriobójczo. Ma także właściwości regenerujące i przeciwzapalne. Poza tym wspiera pracę układu odpornościowego, dlatego jest pomocna w leczeniu wielu chorób, np. zapalenia płuc, zapalenia spojówek, grzybic, odleżyn, wrzodów, trudno gojących się ran, a także trądziku i łupieżu oraz wielu innych dolegliwości.

Żyworódka, lecznicza roślina, którą możesz uprawiać w domu, należy do rodziny sukulentów, czyli roślin, które przystosowały się do życia w warunkach ograniczonej dostępności do wody. Rośliny te w swoich grubych i mięsistych liściach w kształcie serca gromadzą wodę na czas suszy. To właśnie w liściach żyworódki znajduje się bogactwo witaminy C, mikro i makro elementów: manganu, miedzi, selenu, glinu, krzemu, potasu, wapnia i żelaza.

Żyworódka: jak ją uprawiać?

Aby móc korzystać z leczniczych właściwości żyworódki, należy ją odpowiednio pielęgnować. Żyworódka potrzebuje jasnego i słonecznego pomieszczenia, w którym temperatura wynosi od 15 do 23 stopni Celsjusza. Dzięki temu, że ma grube liście, które magazynują dużo wody, należy ją podlewać tylko 2 razy w tygodniu. żyworódka. Liście żyworódki są domowym lekiem na niemalże wszystkie dolegliwości. Możemy z nich wykonać soki konserwowane spirytusem lub herbatki, dzięki którym wyleczymy choroby układu oddechowego, np. zapalenie płuc, złagodzimy bóle reumatyczne i wyrównamy poziom cukru we krwi. Dzięki nalewkom wspomożemy pracę układu odpornościowego i oczyścimy organizm z toksyn.

http://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/medycyna-niekonwencjonalna/zyworodka-uprawa-i-przepisy-na-domowe-leki_41596.html

Żyworódka ma bardzo szerokie zastosowanie lecznicze: działa wiruso, grzybo i bakteriobójczo. Ma także właściwości regenerujące i przeciwzapalne. Poza tym wspiera pracę układu odpornościowego, dlatego jest pomocna w leczeniu wielu chorób, np. zapalenia płuc, zapalenia spojówek, grzybic, odleżyn, wrzodów, trudno gojących się ran, a także trądziku i łupieżu oraz wielu innych dolegliwości.

Żyworódka, lecznicza roślina, którą możesz uprawiać w domu, należy do rodziny sukulentów, czyli roślin, które przystosowały się do życia w warunkach ograniczonej dostępności do wody. Rośliny te w swoich grubych i mięsistych liściach w kształcie serca gromadzą wodę na czas suszy. To właśnie w liściach żyworódki znajduje się bogactwo witaminy C, mikro i makro elementów: manganu, miedzi, selenu, glinu, krzemu, potasu, wapnia i żelaza.

Żyworódka: jak ją uprawiać?

Aby móc korzystać z leczniczych właściwości żyworódki, należy ją odpowiednio pielęgnować. Żyworódka potrzebuje jasnego i słonecznego pomieszczenia, w którym temperatura wynosi od 15 do 23 stopni Celsjusza. Dzięki temu, że ma grube liście, które magazynują dużo wody, należy ją podlewać tylko 2 razy w tygodniu. żyworódka. Liście żyworódki są domowym lekiem na niemalże wszystkie dolegliwości. Możemy z nich wykonać soki konserwowane spirytusem lub herbatki, dzięki którym wyleczymy choroby układu oddechowego, np. zapalenie płuc, złagodzimy bóle reumatyczne i wyrównamy poziom cukru we krwi. Dzięki nalewkom wspomożemy pracę układu odpornościowego i oczyścimy organizm z toksyn.

http://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/medycyna-niekonwencjonalna/zyworodka-uprawa-i-przepisy-na-domowe-leki_41596.html

Czym jest medycyna naturalna?

  To metody leczenia  słabo akceptowane przez medycynę akademicką opartą na badaniach naukowych. Zalicza się do niej zarówno metody leczenia, które w opinii większości lekarzy są bezwartościowe (np. bioenergoterapia), jak i takie, których pewne elementy zaadaptowano do medycyny głównego nurtu (np. akwaterapia i fitoterapia⁾. Część metod leczenia zaliczanych do medycyny niekonwencjonalnej ma swoje źródło w wielowiekowej tradycji (np. akupunktura, medycyna ludowa), a inne powstały stosunkowo niedawno (np. homeopatia i bioenergoterapia).

Dziedziny medycyny niekonwencjonalnej