To metody leczenia słabo akceptowane przez medycynę akademicką opartą na badaniach naukowych. Zalicza się do niej zarówno metody leczenia, które w opinii większości lekarzy są bezwartościowe (np. bioenergoterapia), jak i takie, których pewne elementy zaadaptowano do medycyny głównego nurtu (np. akwaterapia i fitoterapia).
Część metod leczenia zaliczanych do medycyny niekonwencjonalnej ma
swoje źródło w wielowiekowej tradycji (np. akupunktura, medycyna
ludowa), a inne powstały stosunkowo niedawno (np. homeopatia i
bioenergoterapia).
Dziedziny medycyny niekonwencjonalnej
- Akupresura – leczenie uciskiem określonych miejsc ciała
- Akupunktura – leczenie igłami wbijanymi w określone miejsca na ciele
- Apiterapia – leczenie produktami pszczelimi
- Aromaterapia – leczenie naturalnymi olejkami eterycznymi
- Bioenergoterapia – leczenie bioenergią
- Koloroterapia – leczenie kolorami
- Fitoterapia – leczenie ziołami (ziołolecznictwo)
- Hipnoterapia – leczenie hipnozą
- Homeopatia – leczenie zdynamizowanymi roztworami wodnymi danej substancji najczęściej pochodzenia roślinnego lub mineralnego
- Irydologia – diagnozowanie stanu zdrowia na podstawie wyglądu tęczówki oka
- Klawiterapia – leczenie pobudzające klawikami na strefy, punkty i receptory biologicznie czynne
- Litoterapia – leczenie za pomocą minerałów
- Osteopatia – metoda, w której badanie manualne wykorzystywane jest do stawiania diagnozy i leczenia chorych
- Ortopatia – leczenie oparte na samoregeneracyjnych mechanizmach organizmu
- Sylwoterapia – leczenie poprzez pobudzenie organizmu do samoleczenia poprzez przebywanie przy drzewach i krzewach
- Chiropraktyka – leczenie poprzez manipulację kręgosłupem
- Radiestezja – likwidacja jednostek chorobowych za pomocą wahadeł
- Urynoterapia – leczenie moczem
- Metoda Aleksandra
- Metoda Feldenkraisa
- Metoda Batesa – metoda reedukacji, leczenia, wzroku
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz