Leczenie
kolorami czyli chromoterapia, lub koloroterapia
Czy
oddziaływanie swiatła i koloru ma znaczenie w naszym świecie?
Otóż
TAK
W
przyrodzie, barwy traktuje się jak siłę boską, kosmiczną
życiodajną energię, która niezbędna jest do utrzymania
harmonii wewnętrznej i zewnętrznej duszy i ciała. Ludzkie ciało,
tak jak wszystko co znajduje się We Wszechświecie, to mieszanina
fal elektromagnetycznych świetlnych i dźwiękowych o różnych
częstotliwościach i długościach które postrzegane są jako
kolor lub dźwięk. Zgodnie z zasadami, jakimi kierują się
chromoterapeuci, przyczyną choroby jest rozedrganie potencjału fali
elektromagnetycznej skutkujący brakiem lub nagromadzeniem
określonego koloru w organizmie. Jeśli komplikacje zdrowotne się
nasilają – nasilają się również przyczyny choroby. Te
zakłócenia mogą być odpowiedzialne za powstawanie schorzeń
w różnych częściach ciała.
W
zasadzie uzdrawiający kolorami operują dwiema grupami barw:
kolorami ciepłymi i zimnymi, lecz istnieje kilka szkół
chromoterapii. Jedni uważają, że istnieją dwa zasadnicze kolory:
czerwony i niebieski; kolor żółty stanowi stan pośredni
pomiędzy nimi. Inni uznają i posługują się siedmiostopniową
skalą kolorów, które zostały omówione w
dalszej części.
Od
wieków człowiek instynktownie wykorzystywał barwy.
Zamiłowanie lub niechęć do określonych barw mogło wiele
powiedzieć o człowieku i jego stanie psychofizycznym. Dzisiaj,
dostrajając się do wymogów mody i będąc pod wpływem
trików marketingowych, człowiek niemalże zagubił ten
instynkt. Zadaniem chromoterapeuty więc jest ustalenie który
z kolorów jest potrzebny w danym ciele i jak dobrać kolor
równoważący i uzupełniający, aby usunąć niedomaganie i w
ten sposób przywrócić równowagę. W celu
postawienia właściwej diagnozy należy dokonać obserwacji koloru
gałek ocznych, paznokci, moczu i kału (wydalin). Uważa się, że
przy terapii kolorami pożądane jest emocjonalne ustosunkowanie się
do kolorów, uwrażliwienie się na ich temperament,
wysubtelnienie na odbiór energii jakie niosą na swych falach,
a także określenie osobistego koloru aktywności i koloru
odpoczynku. Barwy ciepłe i zimne w stosunku do siebie są jak
antypody i mieszane z innymi barwami dają kolory pośrednie, barwy
uzupełniające. Należy przyjąć zasadę, że wszystkie choroby,
którym towarzyszy temperatura należy leczyć kolorami
zimnymi, natomiast choroby „wychładzające” organizm należy
leczyć barwami ciepłymi.
Chromoterapia
dużym krokiem wkracza w kosmetologię, do instytutów SPA i
thalassoterapii (kolory wykorzystywane są m. in. w terapii sanshui,
gdzie pacjent sam dobiera sobie kolory, które jemu podobają
się w szczególności i kolory, które go „chłodzą”).
Na przykład człowiek potrzebujący wibracji koloru czerwonego jest
na codzień pozbawiony „ognia”, anemiczny, rozleniwiony. Jeżeli
człowiekowi brakuje koloru niebieskiego jego oczy będą czerwonawe,
paznokcie czerwone, mocz stanie się żółtawy z odcieniem
czerwonym albo czerwony, kał będzie żółty lub czerwony.
W
niektórych przypadkach (np.: skumulowania koloru w jednym
punkcie ciała) należy stosować dwie metody terapeutyczne:
zewnętrzną i wewnętrzną (napełnianie butelek wszystkimi
odcieniami kolorów poprzez naświetlanie promieniami
słonecznymi i zastosowanie różnokolorowych płytek szklanych
(kawałków kolorowego szkła). Inni autorzy wśród
metod terapii kolorami wymieniają kurację kolorami spolaryzowanymi,
kurację workami z solą naładowanymi kolorami, spolaryzowane
wachlarze zapachowe, leczenie odpowiednio kolorową dietą i ziołami
promieniującymi odpowiednimi długościami fal, terapia tęczowa –
wodą kolorową spolaryzowaną, lampą (kąpiele wodne z barwnymi
lampami podwodnymi). Poprzez technikę oddychania i wizualizacji
kolorów barwami można uzdrawiać również świadomość.
Zastosowanie mają również kamienie szlachetne, które
przekazują organizmowi potrzebne wibracje kolorów
(litoterapia).
W
literaturze przedmiotu podkreśla się, że terapeutyczne działanie
posiadają kolory wystroju wnętrz: ścian, tapet, dywanów,
mebli, a także ubrań, dodatków.
Dlatego
też często aranżacja wnętrz bedzie podyktowana właściwościami
kolorów, w szpitalach na salach pooperacyjnych dominuje
zieleń. W sypialni chłodny niebieski.
CZERWIEŃ
-
typowymi chorobami wymagającymi terapii promieniami czerwonymi są
niedomagania obiegu krwi, anemia, gruźlica, ułomności fizyczne,
zmęczenie, zaziębienie, paraliż, niedorozwój. Czerwień
ogrzewa; jest „ojcem żywotności”, dawcą energii. Panuje nad
podstawową czakrą u podstawy kręgosłupa. Uzdrawianie czerwienią
działa na to centrum i powoduje, żywotność ciała fizycznego, a
zwłaszcza procesów twórczych, rozrodczych i
odnowieniowych. Powoduje również iż adrenalina magazynowana
w gruczołach podlegającym temu centrum przedostaje się do obiegu
krwi.
POMARAŃCZ
(Orange) - kolor ten panuje nad drugą czakrą, śledzioną i
trzustką, pomagając w procesach asymilacji, dystrybucji i
cyrkulacji. Wpływ koloru pomarańczowego na mentalność polega na
pomocy w asymilowaniu nowych idei oraz wyzwoleniu z mentalnych
ograniczeń. Kolorem tym wspomaga się kurację chronicznej astmy,
gorączki flegmatycznej, bronchitu, mokrego kaszlu, chronicznego
reumatyzmu, dny, kamieni żółciowych. Kolor pomarańczowy
skumulowany jest w jarzynach i owocach posiadających pomarańczową
skórkę: marchew, dynia, pomarańcza, mandarynka, mango,
brzoskwinie.
ZIELEŃ
- to kolor odświeżający, kojący nerwy, wprowadzający harmonię i
wyciszenie oraz spokój zmysłów. Kolor zielony działa
silnie na czakrę serca, zatem na ciśnienie krwi. Kolor zielony
należy stosować w wypadku niedomagania serca, wrzodów, raka,
bólów głowy, grypy, syfilisu, różyczki.
Zielony
to znak przyrody. Znajduje się we wszystkich zielonych jarzynach i
owocach o ile nie są ani kwaśne, ani zasadowe.
ŻÓŁTY
-
to synonim trzeciej czakry, kontrolujący procesy trawienne w brzuchu
i mózgu. Oczyszcza wątrobę i w szczególności
wzmacnia system nerwowy. Promienie żółte są rozbudzające,
inspirujące, pobudzają procesy myślenia.
Nadmiar
lub brak tego koloru manifestuje się dolegliwościami żołądkowymi,
niestrawnością, kłopotami ze strony wątroby, cukrzycą, egzemą i
innymi dolegliwościami skórnymi.
Kolor
żółty jest skumulowany w pietruszce, kukurydzy, bananach,
ananasach, cytrynach, grapefruitach, żółtej papryce.
NIEBIESKI
- Antyseptyk. Niebieskie światło jest chłodzące, ściągające,
działa nasennie. Błękit panuje nad czakrą laryngologiczną –
centrum gardła i jest największym twórczym centrum w ciele
człowieka. Niebieskiemu podlegają wszystkie choroby gardła,
chrypka, ząbkowanie, gorączka, szkarlatyna, tyfus, ospa, odra,
apopleksja, histeria, epilepsja, stan zapalny reumatyzmu, wymioty,
biegunka, rozstrój żołądka, żółtaczka, kolka, ból
zębów, rozstrój nerwowy, bolesna menstruacja. Kolor
niebieski zawiera większość owoców niebieskich, np.:
śliwki, winogrona.
INDYGO
- to kolor „trzeciego oka” powstały ze zmieszania niebieskiego i
fioletowego. Rządzi słuchem, powonieniem, a w szczególności
wzrokiem fizycznym i wyższym, pozazmysłowym. Znajduje się w
warzywach i owocach zawierających kolor niebieski i fioletowy.
Promieniami indygo można uzdrawiać wszystkie choroby płucne:
zapalenie płuc, bronchit, koklusz, astmę, suchoty, choroby nerwowe
jak Heine – Medina i obsesje. Kolor ten powoduje miejscowe
znieczulenie, pomaga łagodzić choroby psychosomatyczne. Wycisza
podniecenie umysłowe.
FIOLET
- ma własności kreatywne i duchowe. Sprzyja rozwinięciu w sobie
poczucia wartości i poczucia szacunku do siebie. Kolor stosuje się
w silnych nerwicach o podłożu psychicznym, przy irytacji,
nienawiści, zazdrości, nieuzasadnionym strachu i nerwowości.
Należy jednak dobrze dobierać kolor, gdyż najdalsze promienie
fioletowo – purpurowe działają podniecająco na system nerwowy.
Fioletem można leczyć epilepsję, kurcze, reumatyzm, przepukliny,
choroby gruczołów. Kolor ten jest skumulowany w sałacie,
czerwonej kapuście, burakach, czerwonych winogronach, czarnych
jagodach, jeżynach.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz